
"Görünmezlik" denince aklınıza bilim kurgu filmleri veya milyar dolarlık F-35 uçakları gelebilir. Ancak bu teknolojinin arkasındaki bilim aslında oldukça erişilebilirdir. Radar görünmezliği, elektromanyetik dalgaları yansıtmak yerine onları "yutan" malzemelerle sağlanır.
Bu yazımızda, servet harcamadan, temel laboratuvar malzemeleri ve biraz kimya bilgisi ile kendi Radar Emici Malzemenizi (RAM) nasıl yapabileceğinizi ve bu kaplamanın etkinliğini basit yöntemlerle nasıl test edebileceğinizi anlatıyoruz.
ÖNEMLİ GÜVENLİK UYARISI: Nano tozlarla (özellikle karbon ve metal tozları) çalışırken mutlaka N95/FFP3 maske, eldiven ve koruyucu gözlük kullanın. Bu tozlar solunduğunda ciğerlere zarar verebilir. Deneylerinizi iyi havalandırılan bir ortamda yapın.
Profesyonel RAM boyaları çok karmaşık polimerler içerir. Biz ise "ev yapımı" versiyon için şu kolay bulunabilir malzemeleri kullanacağız:
Toz Grafit (Karbon): En kolay ulaşılabilir iletken malzemedir. Hırdavatçılarda kilit yağlayıcı olarak veya sanat malzemecilerinde toz halinde satılır. (Görevi: Elektriksel kayıp sağlamak).
Demir Oksit (Pas) Tozu veya Magnetit: Siyah veya kırmızı demir oksit tozu. Seramik atölyelerinden veya boya pigmenti satan yerlerden bulunabilir. (Görevi: Manyetik kayıp sağlamak).
İpucu: Eğer bulabilirseniz "Toner Tozu" (yazıcı kartuşu tozu) da içinde manyetik parçacıklar ve karbon barındırdığı için harika bir alternatiftir.
Şeffaf Vernik veya Epoksi Reçine: Tozları bir arada tutup yüzeye yapıştırmak için. Epoksi daha sağlamdır, vernik daha kolay uygulanır.
Hassas terazi (Mutfak tartısı da olur).
Beher veya cam kavanoz.
Manyetik karıştırıcı (Yoksa tahta spatula ile çok iyi karıştırmak gerekir).
Ultrasonik temizleyici (Opsiyonel ama önerilir: Kuyumcuların kullandığı ucuz cihazlar, nano tozları topaklanmadan dağıtmak için harikadır).
Amacımız, boyanın içine radar dalgalarını tuzağa düşürecek kadar yoğun, ancak boyanın yapısını bozmayacak kadar az toz eklemektir.
Genel kural olarak %30-%40 Dolgu Malzemesi ve %60-%70 Reçine oranını hedefleyeceğiz.
Karbon Karışımı: 10 gram toz grafiti bir kaba koyun.
Manyetik Karışım: 30 gram demir oksit tozunu ekleyin. (Demir oksit, grafitten daha ağır olduğu için miktarını fazla tutuyoruz).
Bu iki tozu kuru haldeyken birbirine iyice karıştırın. Bu sizin "Stealth Tozunuz"dur.
Bu işin en kritik kısmıdır. Tozlar reçinenin içinde topaklanırsa boya işe yaramaz.
100 gram Epoksi Reçineyi (veya verniği) behere dökün.
Hazırladığınız 40 gramlık toz karışımı yavaş yavaş reçineye ekleyin.
Karıştırma:
Profesyonel Yöntem: Karışımı ultrasonik temizleyiciye koyun ve 15-20 dakika titreşimle tozların mikro boyutta dağılmasını sağlayın.
Manuel Yöntem: Karışımı en az 10 dakika boyunca durmadan, hızlıca karıştırın. Topak kalmadığından emin olun.
Hazırladığınız bu koyu gri/siyah karışımı bir test yüzeyine (örneğin plastik bir plaka veya karton kutu) uygulayın.
Önemli: Stealth boyalar katmanlı çalışır. Tek bir kalın katman yerine, 3-4 ince katman sürmek ve her katmanın kurumasını beklemek performansı artırır.
Evinizde bir askeri radar olmadığını varsayıyoruz. Ancak hepimizin cebinde bir radar var: Cep Telefonu ve Wi-Fi Sinyalleri. Wi-Fi (2.4 GHz veya 5 GHz), radarların kullandığı mikrodalga frekanslarına çok yakındır.
Referans Ölçümü: Telefonunuza "Wi-Fi Analyzer" benzeri bir uygulama indirin. Modemin yanından belli bir uzaklaşın ve sinyal gücünü (dBm) not edin (Örneğin: -40 dBm).
Kutulama: Telefonunuzu, hazırladığınız stealth kaplamalı kutunun içine koyun.
Sonuç Ölçümü: Sinyal gücüne tekrar bakın. Eğer değer -40 dBm'den -60 veya -70 dBm'e düştüyse (Negatif sayı büyüdükçe sinyal zayıflar), tebrikler!
Yorum: Kaplamanız elektromanyetik dalgaları emerek veya engelleyerek sinyali zayıflatmıştır. Bu, basit bir "Stealth" etkisidir.
Bu deneyde yaptığınız şey, F-117 veya ANKA-3 gibi uçaklarda kullanılan teknolojinin ilkel bir versiyonudur. Profesyonel üretimde grafit yerine Karbon Nanotüpler, demir oksit yerine Karbonil Demir kullanılır ve karışım oranları süper bilgisayarlarla hesaplanır. Ancak mantık aynıdır: Enerjiyi yutmak ve ısıya dönüştürmek.
Kendi laboratuvarınızda malzemelerle ve oranlarla oynayarak (örneğin daha çok demir veya daha çok grafit kullanarak) hangi karışımın Wi-Fi sinyalini daha çok öldürdüğünü keşfedebilirsiniz. Bilim, denemekle başlar!